USS Tennessee BB-43 1944

De USS Tennessee (BB-43) stond onder bevel van de toenmalige commandant, kapitein-ter-Zee C. E. Reordan. De USS Tennessee was ten tijde van de aanval op Pearl Harbor een deel van de Battleship Row. Ze werd beschadigd en heel wat meer dan andere gemeerde slagschepen, toch vooral door bominslagen van Japanse Aichi D3A “Val”-type jachtbommenwerpers. De USS Tennessee lag, toen de aanval begon, aan de binnenzijde naast de USS West Virginia (BB-48) gemeerd. Het slagschip lag in 2e meerlinie achter de beide slagschepen USS Maryland (BB-46) en USS Oklahoma. Achter de USS Tennessee lag de USS Arizona (BB-39) met aan de buitenzijde gemeerd, het reparatieschip USS Vestal (AR-4). De 8 schepen lagen nabij het Ford Island en waren met een piersteiger daaraan verbonden. Alle 7 slagschepen, die aan de zuidkant van Ford Island gemeerd lagen, liepen bij Futchida’s eerste aanval schade op.

Vier ervan, twee aan twee naast elkaar gemeerd en slechts de twee binnenste slagschepen, de USS Maryland en de USS Tennessee, werden niet getorpedeerd. Alle andere slagschepen werden door één of meerdere torpedo’s getroffen tijdens de eerste Japanse aanval. Het enige schip dat kans zag tijdens de aanval het anker te lichten, was de USS Nevada (BB-36). Deze kon langs de brandende en ontplofte USS Arizona varen en om de brandende olievlek heen varen. De USS Nevada kwam niet verder dan Hospital Point. Zwaar bestookt met bommen en torpedotreffers moest ze de vaargeul vrij houden en zichzelf aan de grond laten lopen.

De naaste grote buur van de USS Tennessee, de USS West Virginia, kreeg het hard te verduren door bom- en torpedoinslagen. Ze zonk naar de havenbodem met nog juist haar dekken boven water. Onderdeks speelden zich hartverscheurende taferelen af, doordat mannen verdronken, omdat ze de vrije lucht zagen, maar er niet uit konden door de stalen gratings en verluchtingstralies. Door de duisternis binnenin het slagschip zaten menigen nog gevangen en konden nog lucht happen aan een luchtbel tegen het dekplafond. Anderen verdronken in de duisternis van het schip of zaten onderkoeld gevangen. Sommigen werden gered maar anderen zijn erin gebleven.

Ofschoon de USS Tennessee zelf geraakt was door vliegtuigbommen en door de staalregen van de ontplofte USS Arizona, werd haar schade onder controle gehouden en kon ze eigen marinemensen sturen om de USS West Virginia te assisteren en de werflui bij te staan met de hulp. Vanaf de waterkant en de haven, kon men de USS Tennessee nauwelijks onderscheiden door de dikke zwarte rookwolken van haar buurschip. Ofschoon de USS Arizona totaal vernietigd werd door een 800 kg-vliegtuigbom, bleef de USS Tennessee en de USS Mayland gespaard van deze totale ondergang, ondanks de bommen- en mitrailleurvuurregen op hun schepen. Zij bleven drijven. Na 7 december werd ze naar een droogdok in de Verenigde Staten gebracht en keerde na een korte herstellingsperiode op 26 februari 1942 terug in actie.

Schepen uit de Trumpeter Waterline serie kunnen meestal ook met een volledige romp worden gebouwd.