De Amerikaanse tankjager M36 werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld om de geallieerden te voorzien van een effectief antwoord op de Duitse pantsergevechtsvoertuigen zoals de Panther en de Tiger die voorzien waren van een sterk pantser en een grote vuurkracht.
Het offensieve vermogen van de M36 was gebaseerd op zijn 90 mm M3 kanon, effectiever dan de 76mm die in de voorafgaande M10 gemonteerd was waarvan het chassis was overgenomen. De M36B1 was een gedwongen keuze door het gebrek aan M10 rompen. Daarom werd gekozen om de M36-koepel op de Sherman M4A3-romp te plaatsen. De effectiviteit van de M36B1 is bewezen door zijn lange levensduur. Na de Tweede Wereldoorlog is hij in gebruik geweest bij vele legers. Ze namen nog deel aan de oorlog in Iran en Irak tijdens de jaren 80 en in de Balkanoorlogen in de jaren 90. Sommige van hen werden zelfs nog buit gemaakt op het Iraakse Leger tijdens de oorlog tegen Irak in 2003.
