M4A1 Sherman

In 1941, na de Duitse aanval op Rusland, werd het de VERENIGDE STATEN duidelijk dat de mogelijkheid van een Amerikaanse betrokkenheid bij de oorlog steeds onvermijdelijker werd. Om deze reden gaf president Roosevelt opdracht tot aanzienlijke productieverhogingen van de middelgrote tank M4. De tank was geen volledig nieuw model, aangezien hij was afgeleid van het vorige model M3 “Grant”. De Sherman had een aantal belangrijke verbeteringen aan de bovenbouw en aan de bewapening, evenals aan de gelaste of gegoten romp. De “General Sherman”, onder welke naam de nieuwe tank al snel bekend zou worden, was uitgerust met een 75 mm kanon, dat echter onvoldoende was tegen de Duitse tanks. Dit vereiste een reeks veranderingen, waaronder een volledig nieuwe koepel en een 76 mm kanon, dat efficiënter zou zijn dan het vorige. Het nieuwe prototype kreeg de aanduiding M4 A1. In januari 1944 werd het nieuwe type geïntroduceerd. Tot het einde van de oorlog werden ongeveer 3400 stuks geproduceerd. Ondanks de verbeteringen waren er nog steeds veel gebreken, waaronder het gebrek aan bescherming. Regelmatig werd de bemanning gedwongen om de zijkanten van de tank en de voorkant te beschermen met zandzakken. In sommige gevallen werden de meest blootgestelde baanvakken afgedekt en soms werden zelfs cement- of stalen blokken bevestigd. Dankzij zijn numerieke superioriteit kon de tank de Duitse tanks evenaren, dankzij zijn grote wendbaarheid en zijn uitstekende 76 mm kanon. M4 A1 nam deel aan de invasie van Normandië en in alle Europese theaters.